افسردگی
افسردگی گونه ای از اختلالات خلقی است که بر روی افکار، احساسات و زندگی روزمره فرد تاثیر می گذارد. این بیماری دارای نشانه هایی مانند پریشانی، عدم اعتماد به نفس، بی حالی، بی علاقگی نسبت به انجام فعالیت های روزانه، احساس درد بدون دلیل و احساس غم و اندوه می باشد.
افراد مبتلا به افسردگی دچار بی میلی نسبت به هر چیزی حتی رابطه جنسی می شوند. این بیماری همراه با احساس گناه و غم است و شدت آن ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد.
احساس افسردگی ممکن است هر از چندگاهی به سراغ همه افراد بیاید ولی در برخی افراد این حس پیوسته است و گویی غم و غصه شان پایان ندارد.
این بیماری می بایست توسط متخصص روانپزشکی تشخیص داده شود و در صورت تشخیص زودهنگام به سادگی قابل درمان است.
نشانه های افسردگی
افرادی که به بیماری افسردگی مبتلا هستند روحیه کسل و غمگینی دارند و قادر به انجام وضایف خود نیستند. افسردگی باعث می شود قدرت اراده تحلیل رفته و فرد احساس شکست و ناکامی داشته باشد. دو مشخصه عمده این بیماری عبارتند از ناامیدی و غمگینی. فرد مبتلا احساس رکود کرده و نمی تواند برای خود تصمیمی بگیرد و فعالیتی را شروع کند. فرد مبتلا نسبت به همه چیز بی علاقه است و احساس بی کفایتی و بی ارزشی می کند و مدام به شکست و ناکامی فکر می کند.
از کجا بفهمیم به افسردگی دچار شده‌ایم؟
دانستن علائم افسردگی به تشخیص افسردگی در ما و اطرافیان کمک زیادی میکند. در ادامه ۱۲ مورد از مهم‌ترین نشانه‌های افسردگی را با هم مرور می‌کنیم:
- احساس غم، پوچی و ناامیدی
- از کوره در رفتن و رنجیدن از مسائل پیش‌پاافتاده
- بی‌علاقه‌گی و بی‌میلی به کارهایی که قبلاً برایمان جالب بوده است.
- اختلال خواب (کم‌خوابی یا زیاد خوابیدن)
- احساس خستگی یا کمبود انرژی حتی بدون انجام کار سنگین
- تغییرات شدید در اشتها و وزن (کم و زیاد شدن اشتها بدون دلیل و یا چاقی و لاغری ناگهانی)
- اضطراب و بی‌قراری
- عذاب وجدان یا احساس گناه برای کارهای کوچک گذشته
- کاهش تمرکز، کم شدن قدرت حل مساله
- کاهش قدرت تصمیم‌گیری
- فکر کردن به مرگ و خودکشی
- دردهای جسمی بدون دلیل مشخص
انواع افسردگی:
۱- افسردگی اساسی: این نوع افسردگی اختلال در خلق می باشد که معمولا ۲ هفته بطول می انجامد. احساس دلتنگی و حزن مفرط و از دست دادن میل و لذت از فعالیت های دلپذیرو احساس گناه و بی ارزشی ازنشانه های آن می باشد. این نوع افسردگی خطرناک بوده و می تواند به خودکشی منجر گردد.
۲- افسردگی مزمن: شدت علائم آن از افسردگی اساسی کمتر بوده اما دوره ی آن طولانی است، و ممکن است ۲ الی ۵ سال به طول انجامد. علائم آن معمولا ناتوان کننده نمی باشد اما در عملکرد مناسب و احساس خوشایندی فرد تاثیر گذار است.
۳- اختلال در سازگاری: هرگاه انسان عزیزی را از دست می دهد، شغلش را از دست داده و یا تغییر می دهد، و یا آگاه می گردد که بیماری لاعلاجی دارد کاملا طبیعی است که احساس استرس، اندوه و خشم می کند. اما در نهایت امر، افراد خود را با شرایط پدید آمده وفق می دهند.اما برخی قادر به چنین عملی نمی باشند . هنگامی که واکنش فرد به یک موقعیت و یا حادثه سبب افسردگی در وی می گردد که به آن اختلال در سازگاری می‌گویند.
۴- اختلال دو قطبی: به تغییرات غیر قابل پیش بینی خلق از شیدایی تا افسردگی اختلال دو قطبی می گویند.در یک زمان فرد رفتار برونگرایی مفرط، پر حرفی خود بزرگ بین از خود بروز می دهد و در دوره ای دیگر افسرده می گردد.
۵- افسردگی فصلی: این نوع افسردگی معمولا در زمستان شیوع می‌یابد علت آن کاهش تابش نور خورشید است. این افسردگی سبب سر درد، تحریک پذیری و کاهش سطح انرژی می گردد.
اصلاً چرا افسرده می‌شویم؟
افسردگی، شرایط زندگی خوب و بد سرش نمی‌شود و همه ما ممکن است در هر شرایطی افسرده شویم. مهم‌ترین عوامل افسردگی را می‌توانیم این طور بگوییم:
تغییر مواد شیمیایی در مغز: مواد خاصی در مغز روی خلق و خوی انسان تأثیر می‌گذارند. به‌هم‌خوردن تعادل این مواد شیمیایی در مغز از مهم‌ترین دلایل افسردگی است.
ژنتیک: افسردگی می‌تواند ارثی باشد. به عنوان مثال اگر یکی از دوقلوهای همسان دچار افسردگی شود به احتمال ۷۰ درصد دیگری هم مبتلا می‌شود.
شخصیت: کسانی که اعتماد به نفس پایینی دارند، کسانی که نمی‌دانند چطور استرس را مدیریت کنند یا افرادی که کلاً بدبین هستند بیشتر در معرض افسردگی هستند.
عوامل محیطی: احتمال ابتلا به افسردگی در کسانی بیشتر است که در معرض خشونت، تبعیض، سوءاستفاده یا فقر هستند.
اما خبر خوب این است که افسردگی در هر سنی که باشد و با هر علتی که داشته باشد، قابل درمان است.